De speen. Menig kind heeft hem en menig ouder worstelt met dat ding. Hij moet een keer weg, maar wanneer? En hoe? Ik deel vandaag mijn tips en mijn ervaring.
Als eerste: waarom geef je een kind een speen? Vaak omdat een baby veel zuigbehoefte heeft. Een speen is dan een ideale uitkomst. Emma had als baby ook enorme zuigbehoefte. Wij zaten tijden met een pink in haar mond, maar dat was eigenlijk niet te doen. In overleg met de kraamverzorgende besproken we de optie van een speentje. Toen Emma nog maar een paar weekjes oud was gaven we haar een speentje en het was een fijne uitkomst voor al het pink-zuigen.
Vanaf toen ging het eigenlijk heel goed met de speen, maar langzamerhand ging het over van zuigbehoefte naar gewenning en routine. Rond 1,5 jaar wordt de zuigbehoefte steeds minder en is het handig om dan ook de speen de deur uit te doen. Maar hoe herken je dat? En wanneer is dat precies bij jouw kindje? Wij konden het niet zien. Of wilde het misschien wel niet zien. De speen was wel erg makkelijk!
Maar op een gegeven moment kreeg Emma een “speenbekkie” zo noem ik het altijd. De tandjes gaan wat naar voren staan. Dit kan gevolgen hebben voor het gebit van het kindje en eventueel in de spraak. Bij Emma was dus vooral het eerste het geval. Wij zijden vaak tegen elkaar: “We moeten echt van die speen af”. Maar hoe? En wanneer?
We hebben het een keer geprobeerd toen ze één jaar was. Haar speen ging kapot en ter plekke bedachten we dat dit misschien wel hét moment kon zijn. We vertelde dat hij kapot was en dat ze zonder speen mocht slapen. Ze vond het prima en viel goed in slaap. Alleen werd ze na een paar uur huilend wakker, zo’n huil die door merg en been gaat. En ze bleef huilen. Ik weet nog dat ze op mijn schoot zat en ik echt medelijden had. Daniël en ik keken elkaar aan en we gaven de speen terug. Op dat moment het beste, maar ik vraag me wel af hoe het was gegaan als we toch hadden doorgezet.
Maar een maand geleden is het ons wél gelukt (Emma was 2,5 jaar). We voelde ons beide goed (heel belangrijk!) en het moment leek nu perfect te zijn. Daniël en ik hadden het volgende plannetje gemaakt: We waren een keer in Dierenpark Amersfoort geweest en daar zagen we een speende muur. Je kon daar je speen aan de ooievaar geven. Dat leek ons wel wat. We hebben meteen een leuk uitje, de speen kan dan naar een andere baby toe én de speen is niet meer terug te halen.
Ik heb toen een aftelkalender gemaakt voor Emma. Met daarop de dagen die zouden komen, een vakje met een ooievaar en een vakje met een cadeau. Emma kon voor een kleine week elke dag een sticker plakken. We benoemde dag ook even dat we de speen aan de ooievaar gingen geven en ze dan een cadeautje kreeg als ze zonder speen had geslapen. Dit werkte super. Bij Emma werkt het goed om haar voor te berijden en er een mooi verhaal om heen te vertellen (het verhaal van de ooievaar). Ik kan me ook voorstellen dat sommige kinderen heel gestrest raken als ze een week lang horen dat ze hun speen gaan weggeven. Kijk dus goed wat bij jouw kindje past.
Uiteindelijk was het zover. We hadden even door de dierentuin gelopen en kwamen bij de ooievaar terecht. Emma gooien zo haar speentje in het hok aan de ooievaar (trots momentje wel!). Daarna prijsde we haar de hemel in en aten we patatjes om het te vieren. Het was een geslaagde ochtend! Toen we thuis waren was het tijd voor haar middagdutje. Zonder speen. Het inslapen duurde lang, maar ze ging slapen! We waren zó trots! Het cadeau was zeer verdiend!
Maar toen werd ze ziek. Dat is op zich al zielig, maar zeker zonder speen. Het inslapen zonder speen was wat lastiger, maar nu werd ze ook een paar keer in de nacht wakker omdat ze niet lekker was. Na een week was ik toch wel wanhopig. Hoelang gaat het duren? Gelukkig hadden we alle spenen weggegooid, dus ik kon ook niet, in een zwak moment, weer een speen pakken. Maar ik kan ze zeggen: ik heb die speen echt vervloekt, haha!
Gelukkig knapte Emma op en na twee weken zonder speen te slapen ging het goed. Zo fijn! Voor Emma, maar stiekem ook een beetje voor ons. Al vrij snel dacht ik verschil te zien aan haar gebiedje, wat ook goed kan. Een gebitje verplaats 1 millimeter per maand. Het lijkt weinig, maar ik zie echt veel verschil!
Dus mocht je dit lezen omdat je kindje ook van de speen af moet: doe het maar gewoon. Dan heb je het maar gehad!
En voor iedereen die al door deze fase heen is: kan je jouw ervaring delen in de reacties? Hoe meer verhalen hoe beter!
Liefs, Elize
Geplaats in categorie Kinderen met tags hoe speen weg, hoe van speen af, kind zonder speen, speen weg, van speen af
Hi! Welkom op tussen3zussen.nl! Wij zijn de drie zussen Hanneke, Marielle en Elize. Wij zitten graag aan een kopje thee en kletsen dan met elkaar over een heleboel onderwerpen. Op onze site gaan wij die gesprekken met jullie delen. Hier kan je dus alles vinden wat wij tussen drie zussen bespreken.
Geef een reactie