Als ik dit schrijf, ben ik ruim over de helft van de zwangerschap van ons tweede kindje! Ik voel mij zo bijzonder dankbaar dat er voor de tweede keer een klein baby’tje mag groeien in mijn buik.
Bij zo’n tweede zwangerschap is heel veel herkenbaar van de eerste keer, maar zijn er ook veel verschillen. Lees je mee hoe ik mijn tweede zwangerschap ervaar ten opzichte van de eerste?
Ik voel mij veel relaxter
Ik kan er oprecht enthousiast van worden hoeveel relaxter ik mij tijdens deze zwangerschap voel ten opzichte van mijn eerste zwangerschap. De kwaaltjes, stappen in de zwangerschap, consulten bij de verloskundigenpraktijk: je weet al wat het is en hoe het gaat en dat is zo fijn. Ik weet dat mijn lichaam een gezond kindje kan laten groeien (hoe bizar dat tegelijkertijd ook blijft), ik heb de hoognodige spullen al in huis en weet al hoe het is om moeder te worden. Heerlijk, ik laat me niet meer gek maken en opjutten door bizar lange uitzetlijsten, doemscenario’s en andere taferelen: ik weet al hoe dit allemaal kan verlopen en dat ik/wij dit aankunnen!
Over andere dingen voel ik juist meer spanning
Op de één of andere manier vond ik de eerste weken (of eigenlijk misschien wel tot de 20 weken echo) soms nog wel spannender dan de eerste keer. Zal het wel goed gaan met de baby? Zou er gewoon echt nog een keer een gezond kindje groeien? Op de een of andere manier ben ik me nog meer bewust hoe bizar het is dat er een klein wondertje in mijn groeit, die net als Boaz ons hele hart en leven zal gaan vullen. Het voelt daardoor ook een stuk kwetsbaarder ook. Als het maar weer allemaal goed mag gaan…
Een ander ding waar ik meer spanning bij voel, is de aankomende bevalling. Ik heb daar nooit eerder uitgebreid over gedeeld hier op de blog en wie weet doe ik dat nog wel eens, maar de bevalling van Boaz was geen positieve ervaring voor mij/ons. Ik heb daar lange tijd last van gehad en hulp voor gezocht. Nu met een tweede is toch het beeld van Boaz’ bevalling wat ik als voorbeeld heb en dat geeft mij spanning. Dat wil ik niet nog een keer! Ik sta er minder onbevangen in dan de eerste keer, maar wellicht brengt dat ook wel voordelen met zich mee hoor. Ik ben nu veel meer bewust van wat ik wel en niet wil, zoek bewust goede en geruststellende informatie en steun op en hopelijk gaat het deze keer dan een stukje fijner!
Een zwangerschap als je al een dreumes hebt, is een stuk pittiger
Als er al een kleintje rondloopt, dan heb je gewoonweg veel meer je handen vol dan wanneer die er nog niet is. Boaz is op de leeftijd dat hij lekker aan het ontdekken is, veel zelf wil lopen (en niet altijd op de route die ik voor ogen heb ;-)), soms wat ondeugend begint te worden en lekker ondernemend is. Ik geniet daar ontzettend van, deze leeftijd is heel leuk! Maar in combinatie met een zwanger lijf, misselijkheid, vermoeidheid, bekkenproblemen (en andere dingetjes die bij een zwangerschap komen kijken) is het soms ook intens. Ik wil er altijd voor hem zijn en 100.000 uitstapjes maken, rennen, klimmen en klauteren, maar dat lukt niet altijd. Boaz weet de zin “mama liggen” al goed te zeggen (op advies van de bekkenbodumfysio moet ik meerdere keren per dag mijn bekken laten rusten) en dat vind ik soms lastig. Gelukkig heb ik een hele lieve man en fijne familie en vrienden die soms bijspringen, dus uiteindelijk komt het allemaal wel goed. Maar het vergt wel wat meer planning!
Een zwangerschap als moeder is ook heel leuk
Boaz is ruim 1,5 en ik denk niet dat hij het concept zwangerschap al helemaal door heeft, maar schattig is hij wel. Hij komt bijna dagelijks naar mij toe en zegt dan “baby” en wil dan mijn buik zien en een kusje erop geven. Ook komt hij soms trots met een echo-foto aanzetten en zegt dan blij “baby”! Het idee dat hij grote broer wordt en een maatje krijgt om mee te spelen (en te ruzieën en als ze later groter zijn: te klagen over hun ouders) is zo’n geweldig leuk idee.
De weken vliegen anders voorbij
Voor mijn gevoel wist ik bij Boaz’ zwangerschap altijd precies op de dag en week nauwkeurig hoe ver ik was. Nu moet ik soms wel eens even nadenken als mensen vragen hoe ver ik al ben. Door de hectiek van de dag vliegen de dagen soms voorbij. Aan de andere kant besef ik dat ook sterk en geniet ik daardoor ook juist meer van het moment. Bijvoorbeeld nu ik steeds meer beweging voel, mij (nog) redelijk fit voel in het tweede trimester. Alle nachten die ik lekker slaap ben ik extra blij mee. Elke echo of andere mijlpaal neem ik veel bewuster in mij op. Het is allemaal zo bijzonder en over een paar maanden is dat weer voorbij. Dus ik geniet ervan nu dat kan!
Heb jij meerdere kindjes? Welke verschillen ervaarde jij tussen de zwangerschappen?
Geplaats in categorie Geen categorie met tags baby, tweede zwangerschap, zwanger, zwanger met dreumes
Hi! Welkom op tussen3zussen.nl! Wij zijn de drie zussen Hanneke, Marielle en Elize. Wij zitten graag aan een kopje thee en kletsen dan met elkaar over een heleboel onderwerpen. Op onze site gaan wij die gesprekken met jullie delen. Hier kan je dus alles vinden wat wij tussen drie zussen bespreken.
Geef een reactie