Lieve volgers en lieve zussen,

Voor mijn gevoel is het al een hele tijd geleden dat ik een ´praten van hart tot hart´ artikel heb geschreven. Dit komt denk ik doordat enerzijds de inspiratie er niet zo was en anderzijds merkte ik dat het schrijven van reguliere artikelen vaak net wat laagdrempeliger is dan het schrijven van persoonlijke artikelen. De afgelopen weken waren erg druk, maar ondanks dat heb ik toch al veel nagedacht over dingen en ben ik aan het reflecteren op dit schooljaar. Ik wil jullie graag meenemen naar hoe het met mij gaat en hoe het met mijn gezin gaat op dit moment.

Lieve volgers en lieve zussen,

Nu de kinderen weer naar school gaan heerst er weer wat meer rust in huis. Ik ga erg goed op rust, reinheid en regelmaat, dus voor mij was het echt even opgelucht ademhalen toen de week van 8 juni begon. Ook kwam ik op het idee om regelmatig een activiteit te bedenken en klaar te zetten voor en met de kids als ze uit school komen. Gewoon iets kleins waar ze een half uurtje mee bezig zijn, maar waar we dan wel samen mee bezig zijn. Lekker even ontspannen na een schooldag. Ik heb geprobeerd activiteiten te kiezen waar alle drie de kinderen aan mee kunnen doen (dat is nog best een kunst). Mijn kinderen zijn 8, bijna 6 en 2 jaar. Ik deel vandaag met jullie wat ik de afgelopen weken heb gedaan met ze en ook twee activiteiten die ik nog graag wil gaan doen. Deze activiteiten zijn geheel Corona-proof natuurlijk!

Er zijn alweer acht weken voorbij sinds de scholen dicht zijn. Die weken zijn naar mijn idee voorbij gevlogen en waren heel intens! Zo intens dat ik er graag bij jullie mijn hart over lucht. Ik merk namelijk dat nu de meivakantie er bijna op zit, mijn emoties hoog zitten. Het lijkt zowaar bijna het einde van een tijdperk voor mij. De intelligente lockdown is voorbij en nu belanden we in de zogenoemde exitfase. Een onzekere tijd, maar ook een tijd waarin weer veel op gaat starten. Nu de lockdownfase bijna ten einde is, blik ik terug en dat maakt me emotioneel. Vanochtend aan het ontbijt heb ik al wat traantjes gelaten en toen dacht ik, hier moet ik over schrijven. Ik ben benieuwd of jullie dit gevoel herkennen of dat je juist staat te popelen dat alles weer een beetje op gang komt.

Afgelopen maandag kwam mijn eerste ‘thuisblijfweek’ online. Als je dit artikel niet gelezen hebt kan je op deze link klikken. In de eerste week hebben we echt moeten zoeken naar een nieuw ritme. Hoe gaan we dit doen, was de vraag! In de tweede week hebben we een aardig ritme gevonden wat werkbaar is voor iedereen. Wel merken Remco en ik dat de scheiding tussen werk en privé er niet meer echt is, doordat we tussen de bedrijven door werken. Ook hier zullen we aan moeten wennen. Waarschijnlijk blijft de situatie nog wel even zo. Ook deze week zijn we wel gewoon naar buiten gegaan om te wandelen en te fietsen. Drukke plekken zoeken we niet op en we houden afstand van andere mensen. Lees hieronder wat we deze week precies hebben gedaan.

Lieve volgers en lieve zusjes,

Ik heb lang nagedacht over wat voor artikel ik zou gaan schrijven vandaag. Al denkende kwam ik erachter dat ik toch heel graag artikelen schrijf in de rubriek ‘praten van hart tot hart’. Ik heb zoveel dingen die mij van het hart moeten en ik met jullie zou willen delen. Omdat jullie (Marielle en Elize) allebei bijna moeder worden lijkt het mij leuk om vandaag mijn ervaring te delen rondom het moeder worden van een eerste, tweede en derde kind. Is die overgang van één naar twee kinderen nou echt zo groot? En doe je een derde er zo even bij? Dat zijn de meest gangbare verhalen die je hoort. Mijn ervaring hierbij deel ik hieronder en ik deel natuurlijk mooie plaatjes rondom de geboorte van mijn drie prachtige kinderen. Ook zal ik een paar linkjes toevoegen naar mijn ‘oude’ praten van hart tot hart artikelen, die te maken hebben met dit artikel. Lees je lekker mee?