Een ode aan mijn appartement

De afgelopen weken staan voor mij in te teken van spullen inpakken, hypotheekzaken regelen, woonboulevards bezoeken en Pinterest afspeuren: ik ga verhuizen! Johan en ik hebben een tijdje geleden een bod gedaan op een koopwoning en we zijn de gelukkigen geworden die dit huis mogen kopen. We hebben nu net een paar dagen de sleutels van ons nieuwe huis, dus het klussen en verhuizen kan gaan beginnen! Een spannend nieuw avontuur!

Hoewel ik er super naar uitkijkt om in ons nieuwe huisje te gaan (want: tuin! Ruimte! Opnieuw inrichten!) ontstaat er de laatste tijd ook een beetje weemoed bij mij. Dat ik ga verhuizen naar een mooi koophuis, betekent ook dat ik ons huidige appartementje achter mij moet laten. Hoewel ik echt toe ben aan een nieuwe stap, doe ik dat ook wel met pijn in het hart. Vandaar dat het mij leuk leek om een ode te schrijven aan mijn knusse kleine appartementje.

Mijn eerste eigen plek

Het is iets meer dan 5 jaar geleden dat ik de sleutel van mijn appartement kreeg. En als ik heel eerlijk ben, het was toen echt lelijk. De schimmel zat letterlijk op de muur, er zat een barst in een raam boven, de keuken had kapotte tegels en de muren en kozijnen hadden alle kleuren blauw en roze die je maar kan bedenken.

Maar ik was zo blij, dit was mijn eerste eigen plekje wat ik helemaal zo kon maken zoals ik dat wilde. Met heel veel hulp van vrienden en familie heb ik dit krot omgetoverd tot een mooi paleisje. En hoe trots was ik toen het af was. Voor mij stond het opknappen van mijn huisje en zelfstandig gaan wonen ook voor het opknappen van mijzelf. Toen ik mijn huisje introk ging het niet goed met mij. Ik had liefdesverdriet en was enorm onzeker over wie ik was en wilde zijn. En met de maanden dat ik mijn appartementje opknapte, knapte ik ook zelf meer op. In dit huisje ben ik echt meer volwassen en zelfstandig geworden.

Een plek vol liefde

Als ik terugdenk aan de afgelopen 5 jaar in dit appartementje denk ik aan heel veel mooie herinneringen terug. Etentjes met familie, spelletjes doen met vrienden, samen oud & nieuw vieren, ontbijten met koningsdag. Vriendinnen die kwamen logeren, uren kletsen samen of een film kijken. En ik denk terug aan de tijd dat ik mij voorbereide om te gaan trouwen, mijn bruidsjurk die in dit appartement voor het raam hing op de grote dag en de eerste keer samenwonen. De afgelopen jaren is ‘mijn’ plekje echt veranderd in ‘ons’ plekje, waar we het heel fijn hebben gehad samen. Al die dingen waren hier. Ik denk dat ik voor altijd met weemoed en mooie herinneringen zal terugdenken aan deze plek.

Tijd voor een nieuw avontuur

En nu is het tijd voor een nieuw huis om een thuis te laten zijn. Een huis waarvan ik denk en hoop dat het net zoveel mooie herinneringen mag krijgen als aan mijn lieve kleine appartementje nu. Een huis waar ik hopelijk gezond en gelukkig mag wonen, mijn kinderen mag zien opgroeien, mooie en dierbare momenten mag beleven met familie en vrienden. Wie weet komt er ooit een dag dat ik dat huis ga verlaten en met weemoed en gelukkige herinneringen de overstap mag maken naar een andere woning. Maar zover is het nu niet. Nu staat alles in het teken van verhuizen, inrichten, wooninspiratie opdoen en genieten. Ik zal proberen jullie op de hoogte te houden!

Heb jij waardevolle herinneringen aan een plek waar je met plezier en liefde hebt gewoond?

Geplaats in categorie Huis met tags , , , ,

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *