Welk type moeder zijn/worden wij?

Hee lieve volgers,

Vandaag weer een artikel geschreven door ons samen. Zelfs kersverse mama Elize zag het alweer zitten om mee te schrijven. Vandaag geven we reactie op een aantal woorden die ons zouden kunnen typeren als moeder. De twee woorden die er staan zijn tegenpolen, dus eigenlijk zijn deze vragen heel zwart-wit, maar we zorgen zelf voor een genuanceerd en eerlijk antwoord. Lees maar mee!

1. Draagmoeder of mijn kindje slaapt in eigen bed

Marielle: Mij lijkt het nu heel fijn om de baby veel bij mij te dragen als hij nog klein is. Dus voor de eerste weken/maanden denk ik misschien wel een draagmoeder. Dat lijkt mij in ieder geval heel knus, al kan ik me voorstellen dat dat soms ook intensief kan zijn. Voor als mijn kindje iets groter is, wil ik uiteindelijk natuurlijk ook dat mijn kindje in zijn eigen bedje gaat slapen en leert zichzelf in slaap te krijgen.

Elize: Oeh. Ik denk beide! Ik vind het heerlijk om kindjes te dragen. Ik heb Emma – tot nu toe – nog niet veel gedragen, maar de kindjes van Hanneke wel eens en dat vond ik fantastisch en de paar keer dat ik Emma heb gedragen vond ik ook heel leuk! Maar Kleine lieve Emma moet wel in haar eigen bedje slapen! Nu doe ik nog wel eens een middagdutje met Emma naast of op me, maar vanaf een bepaalde leeftijd wil ik graag dat ze in haar eigen bedje slaapt. Nu vind ik het gewoon te leuk om dichtbij haar te zijn.

Hanneke:Ik heb alle drie mijn kids (vooral de middelste en de jongste) de eerste twaalf weken veel gedragen. Dit deed ik om het feit dat ze moeilijk in bed gingen slapen en mijn nabijheid zochten. Ik vond dit op zich wel fijn je kindje zo dichtbij, maar daarnaast houd ik ook echt wel van een beetje afstand en wat tijd voor mezelf. Ik was elke keer enorm blij als het slapen in bed beter ging en ik af en toe mijn handen vrij had.

2. Working mom of stay at home mommy

Marielle: Working mom, al zou ik ook niet fulltime kunnen en willen blijven werken. Ik merkte aan mijzelf dat ik in eerste instantie een beetje het gevoel had dat ik mijn werk en ambities zou moeten opgeven als ik mama zou worden, maar ik hoop en denk dat dat niet zo zal zijn. Ik vind werken, mij ontwikkelen, dingen leren en iets voor anderen betekenen veel te leuk. Maar dat dit ten koste zou gaan van mijn tijd met mijn man en kinderen, dat lijkt me dan ook lastig. Ik ben heel benieuwd hoe ik straks de balans daarin ga vinden!

Elize: Zeker weten working mom. Na drie weken smachtte ik alweer om aan de slag te gaan voor mijn onderneming. Ik ben een bezig bijtje en dat zal altijd zo zijn. Ik ben dol op werken. Voor mijn eigen onderneming kan ik gewoon lekker tijdens Emma’s dutjes wat doen. Ideaal. Mijn werk in loondienst is een ander verhaal. Dat mis ik ook wel, maar ik zie het nu nog niet zitten om echt naar mijn werk toe te gaan en Emma achter te laten. Gelukkig kan ik tot januari nog aan dat idee wennen! Wel ga ik minder werken na mijn verlof. Ik werkte vier ochtenden en vijf middagen. ik ga nu over naar vier middagen.

Hanneke:Ik vind het fijn om het moederschap te combineren met werken. De afwisseling vind ik fijn en ook het even onder de volwassen mensen zijn en mijn eigen ding doen. Het maakt het wel meteen een stuk drukker. De perioden dat ik verlof had en thuis was met de baby’s waren een stuk rustiger en ik had alles meer op orde in huis. Ik werk normaliter twee dagen en dat vind ik heel fijn. Dan is alles redelijk in balans. Op het moment werk ik tijdelijk drie dagen. Dat maakt het thuis wat intensiever.

3. Geduldig of ongeduldig

Marielle: Uiteraard wil ik geduldig zeggen, maar ik heb geen idee hoe het zal zijn straks. Over het algemeen ben ik niet heel opvliegend van karakter, dus ik hoop dat ik dat straks ook niet zal zijn als ik mama ben. Maar ik denk ook, niemand is perfect en weinig slaap en veel drukte om je heen maakt je vast niet altijd de beste versie van jezelf, dus wellicht zal ik in de toekomst hier en daar wel eens ongeduldig uit de hoek gaan komen 😉

Elize: Met andermans kinderen (op mijn werk) kan ik heel geduldig zijn. Ik hoop dat ik dat met mijn eigen kind ook zo is. De tijd zal het leren.

Hanneke:Andere mensen beschrijven mij meestal als geduldig, maar ik kan ook wel echt ongeduldig zijn. Vooral als we ergens op tijd moeten komen en het schiet allemaal niet op. Dan kan ik echt in de stress schieten en mopperen. Maar in andere situaties ben ik denk ik best geduldig.

4. Samen spelen of zelfstandig spelen

Marielle: Ik wil zeggen: allebei. Maar dan is het geen dilemma meer om uit te kiezen hè? Dan zeg ik zelfstandig spelen. Ik kan mijzelf van vroeger nog herinneren dat ik uren kon spelen met de poppen en barbies samen met Elize of Hanneke. Mijn ouders speelde dan niet met ons en dat hoefde ook niet. Juist als ze dan wel iets samen met ons deden (bijvoorbeeld mijn moeder die met ons ging knutselen, of mijn vader die buiten met ons een spel deed), was dat extra leuk!

Elize: Ik denk een beetje van beide. Ik vind het leuk om met kinderen te spelen. Ze hebben zo’n leuke kijk op speelgoed en spel. Ook kan je door samen te spelen een kind een extra element of andere manier van spelen laten zien. Maar zelf spelen is ook goed voor een kind, vind ik. En dan heb je zelf ook even je handen vrij. Als Emma nu wakker is (en vrolijk) probeer ik eerst even samen met haar iets te doen. Ik lees graag een boekje voor of laat haar allemaal speelgoed zien. Maar daarna leg ik wat dingen om haar heen zodat ze zelf even kan ontdekken. Soms blijf ik erbij zitten, maar vaak ga ik dan ook iets anders doen in de buurt.

Hanneke:In de ideale situatie zeg ik zelfstandig spelen. Ik vind het heerlijk om zelf wat te rommelen in huis en dat mijn kinderen zelf aan het spelen zijn. Helaas lukt dat niet altijd. Soms willen ze gewoon mijn aandacht en met mij spelen en dan geef ik daar vaak wel even aan toe. Ik vind het wel belangrijk dat kinderen zelfstandig leren spelen.

5. Wel inenten of niet inenten

Marielle: Wel inenten. Ik heb daar niet zoveel op tegen. Al moet ik wel eerlijk bekennen dat ik tijdens mijn zwangerschap hoorde dat ik mij kon inenten tegen kinkhoest zodat de baby de eerste weken na zijn geboorte hier ook al tegen beschermd zou zijn en ik er voor gekozen heb dit niet te doen. Ik vond het risico wel heel klein dus heb deze optie overgeslagen. De andere vaste inentingen ben ik wel van plan om gewoon te gaan doen. Fijn juist dat dat allemaal kan en mogelijk is in Nederland!

Elize: Wel. Daar was, bij ons thuis, geen discussie over. Daniël en ik vinden het goed dat ons kind op deze manier beschermd kan worden. Daniël, mijn man, had het ook over een “paraplu”. Dat je door je eigen kinderen in te enten je ook voorkomt dat kwetsbare kinderen, die niet ingeënt kunnen worden minder kans lopen een ziekte te krijgen.

Hanneke:Ik ent mijn kinderen wel in. Ik hoor nu van veel ouders die pas iets later beginnen en het traject wat uitstellen, daar is wel wat voor te zeggen vind ik. Bij mij hebben ze de entingen op de gezette tijdstippen gehad.

6. Consequent of toegevelijk

Marielle: Hier ben ik echt benieuwd naar bij mezelf. Ik weet dat consequent zijn belangrijk is, maar merk dat ik nu denk dat ik soms wellicht wat te soft zou kunnen gaan zijn. Ik zie mezelf niet echt voor me als strenge of rechtlijnige moeder, terwijl kinderen juist wel erg baat kunnen hebben bij duidelijke grenzen en structuur. Heel benieuwd hoe ik mij hierin ga ontwikkelen 😉

Elize: Consequent. In mijn werk ben ik dat zeker! Ik hoop dat ik dat als moeder ook kan zijn. Dat Emma weet dat mijn ja een ja is en mijn nee een nee. Zo kan ze altijd op mij vertrouwen en weet ze dat zeuren of gillen geen zin heeft. Wel leg ik altijd uit waarom ik ergens ja of nee op zeg en gaat het in overleg.

Hanneke:Ik ben wel consequent. Dat heb ik tijdens mijn opleiding (PABO) al geleerd natuurlijk. Maar soms denk ik ook: is dit de strijd waard? En als dat niet zo is, geef ik (gedeeltelijk) toe.

7. Beschermend of vrij

Marielle: Ook hier hoop ik iets anders dan dat ik denk dat ik ga zijn. Ik zou graag vrij willen zijn naar mijn kinderen. Ze kansen geven om zich te ontwikkelen en fouten te maken. Maar stiekem denk ik dat ik wellicht best beschermend kan gaan doen. Hopelijk kan Johan mij daarin een beetje sturen 🙂

Elize: Ik merk dat ik nu heel vrij ben. Iedereen mag haar vast houden en als iemand (kindjes die haar vast houden bijvoorbeeld) een beetje wild doen met haar raak ik niet meteen in paniek. Ik denk wel dat ik qua klimmen en klauteren wat meer beschermend kan zijn. Gelukkig hebben we daar papa voor. Hij klimt wel met Emma in de bomen!

Hanneke:Pfoe, dit vind ik een lastige. Ik merk dat ik in vergelijking met andere ouders mijn kinderen vrij opvoed. Het hoeft allemaal niet perfect, ze mogen al vroeg zelf eten en op speeltoestellen klimmen. Maar in de toekomst lijkt het loslaten me wel moeilijk. Dat ze zelf naar school gaan of naar de stad fietsen. Alleen thuisblijven. Ik moet er nog maar niet teveel aan denken. Dat lijkt me heel spannend.

8. Chill en relaxt of gespannen

Marielle: Dit is zo mooi als je nog geen kinderen hebt, dan kan je van alles bedenken en hopen. In de ideale situatie word ik natuurlijk heel chill. Ik denk zeker dat dit een wisselwerking heeft op je kind(eren), hoe relaxter jij bent zijn zij het ook. Alleen denk ik dat andersom ook het geval kan zijn. Als jij een pittig kind hebt met een sterk karakter, of een baby die veel huilt en weinig slaapt, dan heeft dat ook weer effect op hoe chill jij kan zijn. Ik hoop dat het mij dan lukt om dingen te relativeren en te denken dat ik wellicht niet zo chill ben als ik zou willen, maar dat ook dat oké is.

Elize: Chill. Ik merk echt dat als ik relaxt ben, zij dat ook is. Natuurlijk ben ik wel eens gespannen of gestrest, maar ik merk nu al dat dit echt effect heeft op haar. Ik moet dan echt even bewust weer relaxt worden. Ook heb ik, in de eerste drie weken van het moederschap, ontdekt dat ik bepaalde spieren in mijn lijf vaak aangespannen heb. Vooral mijn schouders en kaken. Zelfs daar ben ik nu bewust van en laat ik af en toe relaxen, haha!

Hanneke:Ik ben steeds chiller en relaxter geworden, maar ik kan ook echt gespannen worden in bepaalde situaties. Als er tijdsdruk is of er moet wat in huis gedaan worden en er hangt continu een huilende dreumes aan mijn been. Op dat soort momenten ben ik niet zo stressbestendig. Ik heb wel steeds meer geleerd om te genieten en niet teveel vooruit te kijken. Leven in het nu. Dat zit niet natuurlijk in mij, maar is wel iets wat je kan leren denk ik.

9. Babymoeder, peuter/kleutermoeder of oudere kinderen moeder

Marielle: Moeilijk! Ik heb nu vooral zin dat de baby er is en dat ik kei veel met hem kan keutelen. Maar in mijn werk merk ik toch dat ik de wat oudere leeftijd vaak leuker vind. Lekker kunnen kletsen, dingen kunnen uitleggen. Ben benieuwd of ik dat als moeder ook zo ga ervaren dat ik die leeftijd het leukste vind.

Elize: Oei. Ik heb nu natuurlijk een baby en ik weet niet hoe ik het ga vinden om een peuter in huis te hebben. Maar in mijn werk vind ik kindjes van 3 t/m 6 jaar het aller leukste. Dan kan je echt goed met ze communiceren en zijn ze nog zo puur. Wie weet vind ik dit ook wel het leukste bij mijn eigen kind.

Hanneke:Ik denk dat ik toch vooral een oudere kinderen moeder ben. Baby’s vind ik vooral heel leuk bij anderen. Bij mezelf vond ik de babytijd echt wel heel pittig en ik wist me nooit zo goed raad met baby’tjes, want ze kunnen nog zo weinig. Peuter en kleuter vind ik ook erg leuk, maar als ik nu naar Julia kijk en met haar praat denk ik: Ja, dit is echt zo leuk! Het is niet voor niets denk ik dat ik een bovenbouwjuf ben.

10. Binnen zijn of buiten zijn

Marielle: Zelf was ik als kind echt een binnen-kind, al was buiten verstoppertje spelen in de buurt ook altijd heel leuk. Voor mijn eigen kinderen hoop ik wel dat zij het lekker vinden om buiten te gaan spelen. Samen met andere kinderen spelletjes doen in de wijk, lekker graven in de zandbak, rondjes fietsen, heerlijk toch?

Elize: Hm.. ik wil zeggen buiten, maar met een babytje kom ik toch een stuk minder buiten dan ik zou willen. En stiekem vind ik het binnen zijn met haar ook wel heel gezellig en knus. Ik zeg nu (nu ze nog zo’n kleine baby is en het rot weer is) lekker binnen en straks (als ik met haar kan fietsen en het weer beter weer word) lekker veel naar buiten!

Hanneke:Ik ben heel graag buiten met mijn kinderen. Een hele dag binnen zitten doen we niet zo vaak. Ook mijn kinderen zijn echte buitenkinderen. Ze genieten daar echt van.

We hopen dat jullie dit leuk vonden om te lezen en er wellicht herkenning in vinden. Laat in de reacties achter wat voor moeder jij bent of als je geen moeder bent, hoe zou je als moeder zijn denk je? Ja, je mag alle 10 vragen beantwoorden. Dat vinden we heel leuk om te lezen. En weet jij nog nieuwe tegenstellingen die we later een keer in een artikel kunnen verwerken? Laat dat dan zeker ook aan ons weten. Input vinden we heel fijn!

Groetjes en geniet van deze dag,

Marielle, Elize en Hanneke

Geplaats in categorie Kinderen, Personal met tags , , , , ,

4 reacties op “Welk type moeder zijn/worden wij?”

  1. Heidi schreef:

    Wat leuk om te lezen.

  2. jannienke schreef:

    ik geniet altijd van Jullie .. blogs , ik zelf ben geen moeder , ik geniet echt van kinderen , vooral vanaf 2 tot een jaar of 10 , maar het verscheelt , hoe een kind is , ik ben wel voor duidelijkheid

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *