Onze beste opvoed tip!

18 mei 2020

Wij zijn in ons dagelijks leven geregeld met opvoeden bezig. Naast dat we alle drie moeder zijn hebben we ook werk waarbij opvoeding een grote rol speelt. Hanneke als juf, Marielle als orthopedagoog en Elize als pedagogisch medewerker. Het leek ons daarom leuk om onze gouden opvoed tip met jullie te delen. We kunnen over dit onderwerp uren en meters schrijven, maar we houden het bij één tip per persoon. Benieuwd? Lees snel verder.

Hanneke: Ik heb gaandeweg ontdekt dat ik het heel belangrijk vind dat mijn kinderen zelfstandig zijn en mogen uitproberen. Soms (letterlijk) met vallen en opstaan. Ik merk dat dit zelfvertrouwen geeft. Ik heb ontdekt dat ik geen heel beschermende moeder ben en mijn kinderen in die zin ruimte en verantwoordelijkheid geef. Ik kwam eens een moeder tegen in de speeltuin met een leeftijdsgenootje van Ezra (die was toen nog 2 jaar) en die zei oprecht verrast: “Wow, hij klimt gewoon al helemaal zelf op het speeltoestel.” Ik had al gezien dat zij haar kindje continu begeleidde bij het hele proces. Niet het kindje zelf de trap op liet klimmen, maar bovenop het toestel zette. Ik zit er niet de hele tijd bovenop. Ik sta er vaak bij en help waar nodig, maar laat het ze wel (voor hun gevoel) zelf doen. En als ik weet dat mijn kind het zelf kan en het geen gevaar oplevert zet ik een stapje achteruit. Ik wil niet zeggen dat wat deze moeder toen deed met haar kind fout is, maar ik denk wel dat kinderen sneller zelfstandig worden als ze de ruimte krijgen om nieuwe dingen te leren op het moment dat ze hieraan toe zijn. 

Ik merk dat kinderen al vroeg de drang hebben om dingen zelf te doen en zelf te proberen en ik probeer hier op in te spelen. Zelf de trap opkruipen (en ik loop erachter, mocht er iets mis gaan). Zelf aan willen kleden, zelf willen eten, zelf je broodje smeren, zelf ergens op klimmen, zelfstandig douchen/badderen, het mag en kan allemaal. Het zorgt er vaak voor dat dingen langer duren, minder efficiënt gaan en het levert veel meer troep op in huis, maar dat is het me meer dan waard. 

Het gevoel van succes als iets wel lukt na veel proberen is zo ontzettend belangrijk voor kinderen. Ik kan daar echt van genieten en vind het een mooie taak om langs de zijlijn te coachen en feedback te geven. 

Marielle: Mijn tip zou zijn: benoem wat er goed gaat, schenk aandacht aan het positieve. Zelf heb ik eigenlijk nog niet echt persoonlijke opvoedervaring, want een baby van bijna 5 maanden heeft nog niet heel veel bijsturing nodig. Maar in mijn werk ben ik geschoold in Triple P. Dit staat voor het Positive Parenting Program en is gericht op positief opvoeden. Het motto “wat je aandacht geeft, groeit” past daarbij. Kinderen kunnen soms door negatief gedrag een hoop aandacht krijgen van hun ouders, en hoewel dit negatieve aandacht is, is het wel aandacht. Dit kan maken dat kinderen dit gedrag vaker gaan laten zien, omdat ze weten dat ze dan reactie krijgen. En dat kan weer maken dat je als ouder in een negatieve spiraal terecht komt en merkt dat je soms de hele dag een beetje aan het mopperen en bijsturen bent en dat is voor niemand fijn.

Het Triple P-programma legt met name de nadruk op de positieve basis in de opvoeding. Natuurlijk horen correctie, consequent zijn en omgaan met emotionele uitbarsting erbij, maar de positieve basis is het belangrijkste. Zorg dat je kind aandacht van jou krijgt bij positief gedrag, in plaats van enkel wanneer hij of zij zich negatief gedraagt. Geef concrete complimenten (bijvoorbeeld wanneer je kind al een tijd zelfstandig speelt, zeg dan niet “wat ben je lief” maar benoem dat je ziet dat je kind zo lekker zelfstandig aan het spelen is). Maak tijd om gerichte aandacht te geven aan je kind en stimuleer hem of haar in de ontwikkeling. Luister naar wat hij of zij je te vertellen heeft. Zo voelt een kind zich gezien en leert hij dat door zich goed te gedragen hij beloont wordt met positieve aandacht. Super mooi lijkt me dat als dat lukt. Aan mij nog de uitdaging om dit steeds meer en meer toe te passen in mijn eigen opvoeding van Boaz 🙂

Elize: Mijn gouden tip is consequent zijn. Bij mijn dochtertje van 7 maanden valt dit nu nog mee, maar in mijn werk ben ik heel consequent en vind ik dat heel belangrijk, ook voor ouders. Consequent betekent “volgens een vast plan, op dezelfde manier als eerder”. Zorg dat voor de kinderen duidelijk is wat jij van hun verwacht (niet rennen binnen, na het plassen handenwassen, enz.) maar ook dat het duidelijk is wat zij van jou kunnen verwachten (wanneer je boos wordt, wat er verwacht wordt na het eten, enz.). Zo schep je voor de kinderen duidelijkheid. Duidelijkheid is erg belangrijk voor de emotionele veiligheid van kinderen. Kinderen kunnen een eerste schooldag heel spannend vinden. Er is dan veel onduidelijk en onbekend. Na een paar weken is het duidelijk wat er van een kind verwacht wordt op school en is het helemaal niet meer zo spannend.

Ook vind ik het belangrijk om consequent te zijn in je handelen. In de bijbel staat een hele mooie quote die ik heel toepasselijk vind in consequent opvoeden: “laat u ja ja zijn en uw nee nee”. Als het nee is, is het ook nee. Als jij, als ouder of opvoeder vindt dat je kind nu geen koekje mag, krijgt je kind geen koekje. Dit klink hard, maar dat is het niet. Als je je kind duidelijk uitlegt waarom je een keuze maakt en nee zegt snappen kinderen het vaak heel goed. “Je mag nu even geen koekje want we gaan zo spaghetti eten.”. Door je nee nee te laten zijn zullen je kinderen minder vaak zeuren. Zeuren heeft toch geen zin als ze weten dat het niet helpt.

Je ja ja laten zijn vind ik nog belangrijker. Als je ergens ja op zegt doe het dan ook. Zo weten kinderen dat ze je kunnen vertrouwen en op je kunnen bouwen. Een goede en belangrijke basis als je het mij vraagt. Als je iets belooft doe dat dan ook. Mocht je een keer een afspraak vergeten, kom er dan op terug. “Ik had beloofd dat we een spelletje zouden doen, maar ik moet echt even dit doen, willen jullie vanavond een spelletje doen?”.
Natuurlijk zullen er uitzonderingen zijn. Kinderen moeten altijd met mes en vork eten, maar hoe leuk is het om een keer met je handen te eten? Zeg dan dat het normaal niet de bedoeling is, maar dat het nu een keer wel mag. Zo weten kinderen dat ook uitzonderlingen erbij horen en dat af en toe de regels loslaten alleen maar heel leuk is!

Wij zijn benieuwd wat je van onze opvoedtips vindt. Heb je zelf nog tips? Laat het ons vooral weten!

Liefs, Hanneke, Marielle en Elize