Ook wij zussen zijn nu op afstand van elkaar. We zien elkaar wel zo heel af en toe maar houden goed afstand. Verder houden we contact via What’s App en videobellen we af en toe. We zijn alle drie ontzettend blij dat onze gezinnen en alle mensen die ons lief zijn gezond zijn en maken Corona nog niet van heel dichtbij mee. Daarentegen raken de verhalen verder weg ons natuurlijk wel. In dit artikel kletsen we elkaar weer helemaal bij door middel van het antwoord geven op een aantal vragen over hoe we de afgelopen weken hebben ervaren. Daardoor geven we jullie een inkijkje in ons leven op dit moment. Ook leveren we alle drie onze mooiste foto in van de afgelopen weken en die zie je terug in dit artikel. Lees je lekker mee?
Is je leven nu drukker of rustiger dan voor de coronacrisis?
Marielle: Over het algemeen is mijn leven rustiger denk ik. Maar ik vind het ook lastig om te zeggen omdat deze Coronacrisis samenvalt met mijn eerste maanden met een baby en voor het eerst weer werken na mijn verlof. Die dingen maken het leven natuurlijk wat intensiever dan voorheen, dus Netflix bingewatchen of 100 boeken lezen zit er voor mij alsnog niet in. Maar als ik kijk naar de tijd hiervoor is het wel rustiger. Ik heb minder afspraken met anderen en minder verplichtingen. Hierdoor heb ik veel tijd thuis samen met Johan en Boaz. Stiekem denk ik soms dat het best fijn is dat Boaz nog een baby is en overdag nog veel slaapt, want voor gezinnen met meerdere schoolgaande kinderen lijkt het me nu heel pittig. Met thuisonderwijs en werken erbij, respect!
Elize: Rustiger. Ik heb naast een coronacrisis ook een brandwondencrisis. Ik heb me heel naar verbrand aan mijn voet. Ik heb twee weken echt alleen op de bank gelegen en de afgelopen twee weken ben ik wel mobieler en werk ik ook af en toe wat. Door mijn brandwonden zullen mijn antwoorden ook iets daarom gebaseerd zijn. Ik mag niet uit huis, maar het kon ook even niet. Een hele gekke situatie en dat ga je wel in mijn antwoorden terug lezen. Naast mijn brandwonden vervallen ook sociale afspraken en dat geeft meer vrije tijd. Wel is het thuiswerken echt aanpoten voor ons allebei. Dat maakt het dan wel weer wat drukker.
Hanneke: In zekere zin is ons leven een stuk rustiger, want onze normaal zo gevulde agenda is nu nagenoeg leeg. Maar het voelt nu drukker, omdat alles wat normaal afgebakend is nu door elkaar loopt. Werken, huishouden, voor de kinderen zorgen, de kinderen onderwijs geven alles loopt dwars door elkaar heen. Toch hebben we in die chaos ook weer structuur in kunnen bouwen.
Hoe zit het met je werk? Werk je nog? Is het anders dan normaal?
Elize: Ik werk op een BSO. Daar is het echt anders. In plaats van 60 kinderen met 7 leidsters zijn er nu 6 kinderen met 1 of 2 leidsters. Een wereld van verschil. Ook werken we veel thuis. We mogen beleidsstukken lezen en online cursussen doen. Het is fijn dat we daar nu tijd voor hebben maar het is wel erg anders dan normaal.
Hanneke: Ik werk in het onderwijs en sta voor groep 6/7. Al vijf weken is mijn klas inmiddels niet meer op school en geef ik ze les op afstand. De werkdruk was hoog voor de coronacrisis en is nu heel anders, maar nog steeds hoog. Wij willen onze eigen kinderen liever niet naar de crisisopvang en de opvang zelf oplossen. Dit betekent dat Remco zijn tweewekelijkse vrije maandag verdeeld over 2 halve maandagen werken , zodat ik de hele dag kan werken en ik mijn dinsdag (ik werk twee dagen) uitsmeer over de dinsdag en de rest van de werkweek. Ik werk dan in de middag 2 uurtjes als Samuel slaapt. De rest van de dag ligt mijn focus bij mijn gezin. Het lastigst vind ik het dat ik de kinderen uit mijn klas echt mis en dat ik minder zicht en grip heb op hun leerproces, maar ook op hun welbevinden. Wat zal het genieten zijn als ik mijn klas gewoon weer les mag gaan geven!
Marielle: Ik ben sinds kort weer begonnen met werken en ben dus midden in de corona-crisis aan de slag gegaan. Heel gek om mijn collega’s niet in het “echt” te spreken en zo te starten. Ik werk in een sociaal wijkteam en heb normaal gesproken veel huisbezoeken die ik doe, maar dat kan nu natuurlijk niet. Afspraken gaan nu allemaal via beeldbellen, wat toch heel anders is dan in real life.
Boaz zou gaan starten bij de gastouder en een dag naar oma gaan, maar dat kan nu niet. Hij is nu de hele tijd bij ons thuis, wat zijn voordelen heeft (ik hoef bijvoorbeeld niet te kolven, maar kan hem zelf voeden), maar wat ook nadelen heeft. Het is best puzzelen soms hoe Johan en ik allebei onze uren kunnen maken en Boaz ook aandacht kunnen blijven geven.
This or that: nuchter of angstig
Hanneke: Verbazingwekkend genoeg ben ik best nuchter. Tuurlijk houd ik me aan de voorschriften van het RIVM en ben ik voorzichtig. Maar over het algemeen ben ik rustig en kijk ik niet te ver vooruit. Ik fluit mezelf terug als ik angstige gedachten heb. Meestal komt dat doordat ik aan het doemdenken ben en teveel vooruit kijk. Één dag tegelijk is mijn motto. Dit neemt natuurlijk niet weg dat ik ook mindere dagen ken en soms ook best verdrietig kan zijn. Het lukt me wel elke keer om mezelf te herpakken.
Marielle: Ik ben ook nuchter. Wel merk ik dat Johan en ik super voorzichtig zijn en ons extra goed aan de maatregelen houden. Het lijkt ons echt niet fijn om ziek te worden of anderen te besmetten. Maar verder gaan we redelijk rustig door deze tijd heen. Ik volg zelf wel het nieuws, maar volg het ook niet teveel, omdat dat me wel onrustig kan maken.
Elize: Net als mijn zussen ben ik ook nuchter. Ik hou me wel aan de regels en ben voorzichtig, maar echt angstig ben ik niet. Af en toe bevliegt de hele situatie me wel. Het “hoe lang nog” en het “wat als ik heel ziek word”. Gelukkig kan ik dat snel weer loslaten of bespreken met Daniël.
This or that: huispak of opgedoft
Elize: Huispak. Maar dat komt ook door mijn brandwonden. Ik heb me, in het begin, echt enorm rot gevoeld en leefde ik in mijn pyjama. Nu draag ik wel (wijde)broeken met een leuke top, maar het liefst zo comfortabel mogelijk. Als ik ga werken maak ik me op, maar als ik thuis ben laat ik dat nog even.
Hanneke: Normaal hebben wij in het weekend veel afspraken en kan ik bijna nooit mijn kloffie aan. Nu is dat weggevallen en geniet ik er best van om één dag per week even in mijn slonskleding te lopen zonder make-up. Op andere dagen kleed ik me bewust leuk aan en maak ik me licht op. Ik voel me dan prettiger en energieker.
Marielle: Wij kleden ons elke dag gewoon aan. Make-up draag ik niet altijd, omdat ik daar niet altijd zin in heb. Maar mij netjes aankleden vind ik wel prettig, dan voel ik me gelijk beter en actiever.
Wat mis je het meest nu?
Marielle: Ik mis vooral het echte contact met anderen. Mijn neefjes en nichtjes vasthouden, een theetje drinken met vriendinnen, spelletjes spelen met vrienden en familie. Ik vind het soms best jammer dat Boaz nu zo klein is en dat niemand hem echt kan zien en vasthouden. Als ik te lang aan deze dingen denk, kan ik echt verdrietig worden. Maar er komt weer een tijd dat het weer allemaal kan 🙂
Elize: De sociale contacten. Even naar iemand toe, ergens koffie drinken of gezellig samenkomen met vrienden. Dat vond ik ook echt heel lastigst toen ik me net had verbrand. Ik kon niet gemakkelijk naar een arts, niemand kon op ziekenbezoek komen of even helpen met Emma zodat Daniël kon werken. Echt een nare situatie waar ik ook echt verdrietig om ben geweest. Het is wat het is, maar leuk is het niet.
Hanneke: Toch knuffelen denk ik. Ik ben heel blij dat ik met mijn eigen gezin gewoon lekker kan knuffelen. Maar het afstand houden van andere mensen die mij lief zijn begint me meer tegen te staan. Ook het feit dat ik mijn lieve baby neefje en nichtje niet kan vasthouden of mee kan kletsen maakt me regelmatig verdrietig. Afstand houden is noodzakelijk en ik blijf het doen, maar het wordt wel moeilijker. En ik mis mijn kapper haha. Ik ben best grijs en mijn uitgroei begint nu echt op te vallen….en mijn coupe is nu ook een coupe windhoos geworden.
This or that: vervelen of tijd tekort
Hanneke: Eigenlijk ben ik wel blij dat mijn gezin me zo bezighoudt. Soms verlang ik ernaar om me eens te vervelen en te doen waar ik zelf zin in heb, maar ik denk dat daar het leuke ook snel genoeg vanaf is. Ik heb echt tijd tekort op het moment en minder me-time dan voor de coronatijd. De avonden probeer ik vrij te houden om iets voor mezelf te doen, maar vaak ben ik dan zo moe dat ik niet verder kom dan languit op de bank netflix kijken.
Marielle: Kan dat ook allebei? Echt vervelen doe ik me niet, want er is altijd genoeg te doen (baby, werk, huishouden, etc.) maar soms zijn de dagen wel lang, omdat er minder gebeurt dan voorheen. Tijdens mijn verlof probeerde ik bijvoorbeeld altijd een dagdeel met iemand af te spreken of iets leuks te doen, dat vind ik gezellig. Nu kan dat natuurlijk niet en maak je op een dag soms minder mee.
Elize: Ik denk dat ik hier niet zo goed antwoord op kan geven. Ik kan zelf fysiek gewoon niet alles. Daardoor kan ik niet alles doen wat ik wil en verveelde ik me wel, maar ik kom tegelijkertijd nergens aan toe en dat geeft een onrustig gevoel. lastig dus…
Heb je iets geleerd van deze periode?
Elize: Dat Daniël en ik echt veel aan kunnen samen. Het is en was niet altijd makkelijk, maar we hebben het geflikt samen. We hebben een prachtig gezinnetje en we redden ons goed met elkaar ook nu het thuis echt pittig was en we continu bij elkaar zijn.
Hanneke: Dat een lege agenda best lekker is. Hoe belangrijk mijn gezin voor me is. Hoe sterk we zijn als gezin. Dat dit hele gebeuren toch wereldwijd aan het denken moet zetten hoe we beter om zouden kunnen gaan met de aarde. In het hier en nu zijn en niet verder willen denken. Daarbij deel ik mijn angsten met God.
Marielle: Nadenken over wat echt belangrijk is. Ik las ergens dat je moet kijken wat je nu echt mist, omdat dat dingen zijn die echt belangrijk zijn. Het leert mij meer nadenken wat ik belangrijk vind. Soms kan je in de hectiek van alle dag meegaan, maar is alles wel zo belangrijk en nodig? Ik heb daarnaast geleerd hoe blij ik ben met mijn gezinnetje. We hebben het heel fijn samen in deze tijd en daar ben ik blij mee. Ook geniet ik nu tien keer meer van de natuur, het zonnetje en buiten wandelen. Heerlijk!
Naar wie gaan jouw gedachten veel uit de laatste tijd:
Marielle: Ik vind het vooral naar als ik weet dat het met iemand niet goed gaat en ik er niet heen kan. Dichtbij, toen Elize laatst brandwonden had bijvoorbeeld, of als het niet zo goed gaat met een vriendin. Mensen die nu ziek zijn of mensen kennen die ziek zijn. Oudere mensen die nu de hele tijd binnen zitten en misschien wel angstig zijn. Mensen die vrezen voor hun baan of bedrijf. Ik besef mij vaak heel goed dat ik weinig “last” heb van deze crisis vergeleken met andere mensen. Hopelijk wordt alles snel weer normaal!
Elize: Naar zoveel mensen. Mensen die zich nu de blubber werken. Opa’s en oma’s die, net als mijn (schoon) ouders hun kleinkinderen niet kunnen zien. Mijn vrienden die het ook niet altijd makkelijk hebben. Zoveel mensen die afscheid van iemand moeten nemen, maar dat niet op de manier kunnen doen als ze dat willen. Gezinnen waar de thuissituatie niet goed is en ga zo maar door. Het is een lastige crisis waar iedereen, klein of groot, de gevolgen van voelt. Daar kan ik echt verdrietig van worden.
Hanneke: Naar wie niet. Dit houd me wel veel bezig moet ik zeggen. Naar oudere mensen die niemand mogen zien en het niet begrijpen, naar mensen die alleen wonen, mensen in de zorg en in de supermarkten, kinderen die jarig zijn in deze periode, een vriendin die net een baby heeft en geen kraambezoek kan ontvangen, mensen die een dierbare verliezen en geen fysieke troost kunnen zoeken bij elkaar en niet op de normale manier afscheid kunnen nemen, mensen die financiële zorgen hebben of bang zijn dat hun bedrijf het niet gaat redden, mijn ouders en schoonouders die hun kleinkinderen een hele tijd niet (of op afstand) kunnen zien. Zo kan ik nog een heel eind doorgaan. Ik word er verdrietig van dat er zoveel onzichtbare angst en verdriet is bij de mensen. Het liefst zou ik iedereen helpen, maar dat kan simpelweg niet.
Zo dit was hem weer! We zijn weer helemaal bijgepraat. Maar hoe zit het bij jou? Hoe ziet jouw leven eruit nu? Hoe zou jij deze vragen beantwoorden? Laat het weten in de reacties.
Veel liefs,
De drie zussen
Geplaats in categorie Kinderen, Personal, Vrijetijd met tags corona crisis, gezin, kletsen, This or that, thuis werken, vragen, zussen
Hi! Welkom op tussen3zussen.nl! Wij zijn de drie zussen Hanneke, Marielle en Elize. Wij zitten graag aan een kopje thee en kletsen dan met elkaar over een heleboel onderwerpen. Op onze site gaan wij die gesprekken met jullie delen. Hier kan je dus alles vinden wat wij tussen drie zussen bespreken.
Geef een reactie