Zoals je in dit artikel al kon lezen, heb ik onlangs de mooie leeftijd van 30 jaar mogen bereiken. Vandaar dat ik het leuk vond om de 30 levenslessen te delen die ik leerde voor mijn 30e verjaardag. In het eerste deel heb ik de eerste 15 lessen besproken. Vandaag volgt de rest. Lees snel verder!
Dit vind ik bijna zo’n cliche quote die je op Pinterest kan tegenkomen, maar voor mij is het heel waar gebleken. Soms zijn er bepaalde personen die niet goed bij jou matchen, je onzeker maken bijvoorbeeld of je negatief maken door een andere manier van kijken naar dingen. Het is helemaal niet erg om soms een stapje terug te doen van deze mensen. Ook al ken je ze bijvoorbeeld al heel lang of zijn er andere redenen waardoor je vindt dat dat niet kan. Door mensen op te zoeken die jou steunen en bemoedigen (bij mij zijn dat onder andere ook mijn zussen), voel jij jezelf sterker en kan je ook andere mensen weer beter tot steun zijn.
Eerder schreef ik al over mijn ietwat perfectionistische karakter. Maar buiten dat ik geleerd heb dat ‘goed beter is dan perfect’ heb ik ook geleerd dat je perfecte of mooie momenten niet kan plannen. Soms denk ik dat ik een romantische avondje zal hebben met Johan. Dan heb ik alles in orde gemaakt daarvoor: een schoon huis, lekker eten, kaarsjes. En toch valt het dan soms tegen. De verwachtingen zijn te hoog. Terwijl de mooiste avonden vaak spontaan ontstaan. Dat je toevallig in een diep gesprek raakt, of spontaan er op uit gaat en een fantastische dag hebt.
Dit is echt een moeilijke les voor mij en een valkuil waar ik nog wel eens in wil trappen: negatief praten over een ander. Op het moment voelt het soms even fijn, maar gelijk daarna krijg ik vaak al een knoop in mijn maag. Wat voegt het nou toe als ik negatief praat over een ander? Misschien voel ik me tijdelijk even beter, maar verder brengt het alleen maar onheil. Ik heb zelf van dichtbij mogen meemaken hoe naar het is als er onwaarheden over je verspreid worden achter je rug om en dat wil ik anderen ook toch niet aandoen? Een levensles blijft dit voor mij, op mijn tong bijten als ik weer iets negatiefs wil zeggen over een ander.
Er zijn tijden in mijn leven geweest dat het niet zo goed met mij ging. Op die momenten dacht ik vaak dat er iets mis met mij was, dat ik raar was, te gevoelig. Maar gaandeweg heb ik mogen leren dat bepaalde omstandigheden of situaties nou eenmaal bij bijna iedereen een negatief effect hebben. Vaak is het ergens toch wel logisch als iets je raakt en zegt dat minder over dat er dan iets ‘mis’ met jou is, maar zegt het bijvoorbeeld meer over de omstandigheden of vervelende ervaringen die je eerder hebt gehad, waardoor je nu misschien wat overdreven lijkt te reageren.
Voor mijn verjaardag heb ik van een heel aantal vrienden en vriendinnen een activiteit cadeau gehad: bijvoorbeeld een high tea. En zij kennen mij goed. Ja, ik vind cadeau’s leuk. Kan super blij worden van een mooie bos bloemen of een leuk boek. Maar activiteiten, samen iets doen, dat is wat je uiteindelijk onthoudt. Dat weet je over een paar jaar nog, terwijl de bloemen allang in compost zijn veranderd.
Soms kan het zwak voelen om ergens mee te stoppen. Het voelt als falen of afhaken. (Eerder schreven we hier al iets over, dat kan je hier lezen). Maar als ik terugdenk over de afgelopen jaren, dan zie ik bij mijzelf dat juist loslaten heel veel moed vraagt. Een relatie of vriendschap verbreken, stoppen met iets wat je al heel lang doet, accepteren dat iets niet gaat lukken, dat is moeilijk en roept soms kritiek op van anderen (en van jezelf). Het dan toch te doen en na een tijd te mogen ervaren wat dat je oplevert, dat is pas kracht!
Een van mijn favoriete quotes waar ik regelmatig aan denk is deze: ‘Someone else is happy with less than you have’. Dit helpt mij om er bij stil te staan met hoe gezegend ik ben en hoe dankbaar ik mag zijn. Te bedenken dat iemand anders misschien wel bidt voor dingen die ik al heb en soms als vanzelfsprekend beschouw: werk, vrienden, gezondheid, liefde. Denken aan al die dingen en hier bij stil staan, dat geeft mij een geluksgevoel. Wat heb ik een geluk dat ik dit allemaal mag hebben!
Soms maak je dingen mee die niet leuk zijn. Kleine dingen of grote ingrijpende gebeurtenissen. Wat ik geleerd heb is om de tijd te nemen om dit een plek te geven. Dit is niet leuk en vaak pijnlijk zelfs. Steeds weer die wond aanraken, het niet uit de weg gaan. Maar anders blijven dingen je achtervolgen en dat is niet fijn. Bovendien: als jij niet de tijd en ruimte neemt om lief te zijn voor je eigen pijn, wie doet dat dan wel?
Ik krijg eerlijk gezegd altijd een beetje de kriebels als mensen dit zeggen en toch staat hij ook in mijn rijtje. Afgelopen jaren heb ik mogen leren dat als ik tot God bidt voor iets, dat Hij mijn gevoel ook kan sturen en dat ik daar dan op mag vertrouwen. Jij weet het beste wat bij jouw past en kan daarin keuze’s maken die anderen misschien niet zouden maken. Maar ik denk dat als je God hierbij betrekt (tenminste: dat geloof ik) en je luistert naar je hart, dat je dan de goede kant op gaat.
Soms kunnen bepaalde herinneringen en gebeurtenissen uit je kindertijd of je verleden je vandaag de dag nog lastig vallen. Bijvoorbeeld wanneer je gepest bent, het thuis niet altijd fijn had of op een andere manier naar behandeld bent. Soms kunnen die gebeurtenissen bepaalde ideeën over jezelf laten ontstaan die niet waar zijn. Gedachten als: ‘mensen gaan toch bij mij weg’ of ‘ik ben niet goed genoeg’ zijn leugens die door eerdere negatieve ervaringen zijn ontstaan. Zelf heb ik te maken gehad met heel veel van deze leugens en negatieve gedachten, die werkelijk monsters kunnen zijn voor je zelfbeeld en levensgeluk. Ik heb toen besloten dat ik dat niet meer wilde en heb hier actief hulp voor gezocht. Mij heeft dat ontzettend goed geholpen, ik ben veel meer alert wanneer er leugens ontstaan in mijn hoofd en wat ik dan kan doen om die leugens de mond te snoeren.
Zoals ik eerder al zei: ik hou van cadeautjes krijgen. Vooral die kleine attenties; een spontaan lief kaartje van een vriendin, een bos bloemen van Johan of iets anders liefs. Ik hou daarvan. Maar stiekem is geven soms nog leuker. Bedenken waar iemand anders blij van wordt, een kleine attentie geven, iets spontaans doen (ik krijg gelijk zin om zoiets te doen binnenkort voor een vriend of vriendin :)).
Dit is voor mij ook een zoektocht geweest door de jaren heen. Op sommige momenten ben ik heel close met God, op andere momenten vergeet ik het een beetje, of heb ik juist vragen of twijfels. Maar telkens besef ik weer, dat hoe het ook gaat, waar ik ook doorheen ga of hoe ik me ook voel: God heeft mij altijd wat te vertellen en leren en wil er voor mij zijn als ik me voor Hem open stel. Vooral zingen voor God vind ik dan vaak heerlijk, als ik dat doe vergeet ik mijn zorgen en lijk ik daar bijna bovenuit getild te worden. Dan zie ik dat God er altijd is en altijd zou blijven, wat er ook gebeurd. En dat is zo belangrijk en helpend voor mij.
Vroeger geloofde ik dat alles met een reden gebeurde. Alles werkt mee aan een hoger doel. Maar gaanderweg liep ik daarin vast. Er gebeurde dingen die ik niet kon verklaren, waar ik letterlijk niets goeds in kon zien. Overlijden, honger, oorlog – daar is geen goede reden voor te bedenken. En soms kon ik dan boos zijn en twijfels hebben: waarom gebeurd dit, wat is het doel? Maar mijn conclusie is: soms weet je dat gewoon niet. En soms zijn bepaalde dingen gewoon shit en is er geen hoger plan of een prachtig achterliggende boodschap. Sommige dingen blijven een raadsel en dat is oké.
Ik ben van mijzelf best wel een people pleaser. Doen wat anderen behaagd en op zoek zijn naar goedkeuring. Maar ik probeer steeds vaker te bedenken dat het er toe doet wat je doet als niemand kijkt. Dat je ook hard werkt als je collega’s niet in de buurt zijn. Dat je juist dingen weggeeft of goede dingen doet wanneer niemand het ziet.
Ja, 30 jaar worden was ook voor mij even een dingetje. Het is toch een leeftijd waarbij je even tot nadenken wordt gezet. Er heerst toch een beetje het idee dat je bij het bereiken van je 30e levensjaar je bepaalde dingen op orde moet hebben. Heb ik dat allemaal? Nee. Maakt dat uit? Ook niet. Maar elk jaar dat je ouder mag worden – hoe je leven ook is – is een geschenk. En ik ben dankbaar dat ik alweer 30 jaar mag zijn!
Wat is de belangrijkste les die jij geleerd hebt in je leven?
Geplaats in categorie Geen categorie met tags 30 jaar, jarig, levenslessen, liefde, vriendschap, wijsheid, zussen
Hi! Welkom op tussen3zussen.nl! Wij zijn de drie zussen Hanneke, Marielle en Elize. Wij zitten graag aan een kopje thee en kletsen dan met elkaar over een heleboel onderwerpen. Op onze site gaan wij die gesprekken met jullie delen. Hier kan je dus alles vinden wat wij tussen drie zussen bespreken.
Geef een reactie